Neokoros (Gr. νεώκoρος/νεωκόρος) Roma İmpara- torluk Döneminde imparator kültüne bağlı olarak or- taya çıkan dini bir terim ve Hellen Küçük Asyasında bizzat imparator tarafından kentlere verilen unvan- dır. Neokoros teriminin kelime anlamı bir tapınağın günlük rutininden ve işlevselliğinden sorumlu kişiler, tapınak koruyucusu olarak açıklanmaktadır. Hellen- Küçük Asyasında neokoros unvanına sahip kentler bu unvan sayesinde agonlar düzenleyebilir, tanrısallaştı- ran imparatoru bu şekilde onurlandırırlardı. Neoko- ros düşüncesi, özellikle Augustus Döneminde, Roma İmparatorluk Döneminin başlaması ile şekillenmeye başlar. İmparator Augustus sonrasında pek çok im- paratorun öldükten sonra tanrı ilan edildiği bazıla- rının ise yaşarken tanrılaştırıldığı görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, MÖ 3. binden itibaren ilk krallık kurumunun gelişim sürecini ve bununla ilişkili olarak tanrı-kral, kutsal krallık düşüncesini Roma İmparator- luk Dönemine kadar izlemektir.
