2 Boyutlu çizim animasyon sinemasının özellikle 2000'li yıllardan sonra gelişen teknolojiler ve bu teknolojilerin sunduğu illüstratif malzeme kullanımında gerek dünya, gerek Türkiye genelinde yeterli gelişimi gösteremediği ve rutin illüstratif yaklaşımla devam ettiği söylenebilir. 1877 yılından günümüze çok benzer bir illüstratif malzeme ve teknik kullanan 2 boyutlu çizim animasyon sinemasının, insan beyninin enteresan olana duyduğu ilgiden uzaklaştığı düşünülebilir. Var olan bu rutinliği problem edinen bu araştırma, estetik ve güzel kavramları ile enteresan kavramı arasındaki güçlü bağlantıları ve enteresan olana maruz kalan beynin tepkilerini nöroestetik araştırmaları üzerinden ortaya koymayı hedeflemiştir. Dünya genelinden Türkiye özeline yoğunlaşan bu çalışma 2000 yılı sonrası yapılmış 2 boyutlu çizim animasyon film örneklerinde kullanılan illüstratif malzeme ve teknikleri mercek altına almış ve 2 farklı kısa animasyon film projesi için illüstratif malzeme ve teknikte farklı, yeni ve enteresan'ı arayan denemeler yapmayı hedeflemişitr.