Research Information System
8. Uluslararası Katılımlı Ulusal Disiplinerarası Erken Çocuklukta Müdahale Kongresi (UDEMKO2025)', Eskişehir, Turkey, 24 - 27 April 2025, vol.1, no.1, pp.98, (Summary Text)
Bu araştırmanın amacı öğrenme güçlüğü riski taşıyan 4-6 yaş arası çocukların problem davranış ve sosyal beceri düzeylerini incelemektir. Bu kapsamda Bursa’da faaliyetlerinde bulunan özel anaokullarında eğitime devam eden, 4-6 yaş (48-72 ay) arasında öğrenme güçlüğü riski olan 153 çocuk ve ebeveynlerinden online olarak anket tekniği kullanılarak toplanmıştır. Nicel verilerin toplandığı bu araştırmada ilişkisel tarama modeli ve betimleyici model kullanılmıştır. Veriler SPSS 25.0 ile analiz edilmiştir. Normal dağılım şartlarının kontrolü için Kolmogorov Smirnov anlamlılık değerlerine bakılmıştır. Demografik değişkenler ve çocukların öğrenme güçlüğü riski, problem davranış ve sosyal beceri düzeyleri frekans ve yüzde ile ortaya koyulmuştur. Çocukların cinsiyeti ile öğrenme güçlüğü riski, problem davranış ve sosyal beceri düzeyleri arasında ilişkiye Bağımsız Örneklemler T-Testi kullanılırken, sürekli değişkenler olan çocuğun yaşı, okula devam süresi, öğrenme güçlüğü riski, problem davranış ve sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkiye Pearson Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Çocukların öğrenme güçlüğü riski düzeyleri ile problem davranış ve sosyal beceri düzeyleri arasındaki farklar ise One Way ANOVA ile incelenmiştir. Yapılan analizler sonrasında ulaşılan bulgulara göre; öğrenme güçlüğü riskinin sosyal beceriler ve problem davranışlar üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu görülmektedir. Bu bulgular, öğrenme güçlüğü riski taşıyan çocukların sosyal iletişim ve etkileşim becerilerinde belirgin eksiklikler yaşadığını ortaya koymaktadır. Bununla birlikte, öğrenme güçlüğü riski taşıyan çocukların sosyal becerilerde yetersizlik gösterme ve problem davranış sergileme olasılıklarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Özellikle öğrenme güçlüğü riski düşük olan çocuklar, hem sosyal beceriler açısından en yüksek puanlara sahipken hem de problem davranışları en düşük seviyede göstermektedir. Bu nedenle, öğrenme güçlüğü riski taşıyan çocuklara yönelik erken müdahale programlarının geliştirilmesi, sosyal beceri eğitimlerinin artırılması ve davranış düzenleme programlarının uygulanması önem arz etmektedir.