Parenting Experiences with Children in Care: "Being a mother always feels incomplete to me"


Kucur F., Kelebek Ö., Semerci M.

ISTANBUL UNIVERSITESI SOSYOLOJI DERGISI-ISTANBUL UNIVERSITY JOURNAL OF SOCIOLOGY, vol.43, pp.1-14, 2023 (ESCI)

Abstract

Based on the idea that individual behaviors and attitudes reflected in daily life are a projection of past experiences, this study aimed to explore the experiences of parents with a history of institutional care by focusing on the parent-child relationship. This current study was conducted through phenomenological approach which is a type of qualitative research design. Participants in the study were recruited by using snowball sampling. In this context, in-depth interviews were conducted with a total of 14 people including 9 women and 5 men. The data obtained from the research were thematized with the qualitative analysis program called as MAXQDA 2020 and interpreted within the framework of two main themes: "parent-child relationships" and "perceptions of parenthood". As a result of the research, it was found that the factors such as the participants’ backgrounds in day care centers and dormitories, the length of their stay in institutions, their relationships with their biological families, and the role of the environment greatly influenced their parenting approaches. In addition, it was observed that they tried to compensate for the deficiencies of their past experiences in their parenting processes, accordingly, they followed a more selfless and emotionally intense attitude. In this regard, based on the findings of the study, it is revealed that individuals should be prepared for the process with healthy and holistic biopsychosocial policies both during and after the institutionalization process and institutions should be managed with holistic policies.

Bireyin günlük hayatına yansıyan davranışlarının, tutumlarının geçmiş tecrübelerin bir izdüşümü olduğu düşüncesi ile hareket edilen bu çalışmada, kurum bakımı geçmişine sahip ebeveynlerin, ebeveyn-çocuk ilişkisine odaklanarak deneyimlerinin keşfedilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik yaklaşım kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın katılımcılarına kartopu örnekleme yöntemiyle ulaşılmıştır. Bu kapsamda ulaşılan 9 kadın 5 erkek olmak üzere toplam 14 kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, MAXQDA 2020 nitel analiz programıyla temalandırılmış ve “ebeveyn-çocuk ilişkileri” ile “ebeveynliğe dair algılar” olmak üzere 2 ana tema çerçevesinde yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların; yuva ve yurt geçmişleri, kurumda kalma süreleri, biyolojik aileleri ile ilişkileri, çevrenin rolü gibi etkenlerin ebeveynlik yaklaşımlarını büyük ölçüde etkilediği bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca kendi ebeveynlik süreçlerinde geçmiş yaşantılarındaki eksiklikleri telafi etme yoluna gittikleri ve buna bağlı olarak daha özverili, duygu yoğunluklu bir tutum izledikleri görülmüştür. Bu açıdan araştırmanın bulgularından hareketle, bireylerin gerek kurum süreçlerinde ve gerekse kurum sonrası süreçte sağlıklı ve bütünlüklü biyopsikososyal politikalar ile desteklenmesinin ve kurumların da bütünlüklü politikalarla yönetilmesinin gerekliliği ortaya çıkmıştır.