Çocuk Dostu Şehirler Girişiminden Geriye Kalanlar: Mersin Örneği


Özel Ç. H.

Athens Journal of Tourism, cilt.11, sa.2, ss.109-124, 2024 (Düzenli olarak gerçekleştirilen hakemli kongrenin bildiri kitabı)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 11 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2024
  • Dergi Adı: Athens Journal of Tourism
  • Derginin Tarandığı İndeksler: EBSCO Education Source, ERIC (Education Resources Information Center)
  • Sayfa Sayıları: ss.109-124
  • Anadolu Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışma Türkiye'de 2014 ve 2015 yıllarında gerçekleştirilen Çocuk Dostu Şehirler Girişimi'ni konu almaktadır. Çocuk dostu şehir, şehirlerin geleceğini temsil eden çocukların, yaşadıkları şehirde sağlıklı gelişme, mutlu ve özgür hissetme, fiziksel, zihinsel ve sosyal olarak gelişme ihtiyaçlarına cevap veren bir kavramdır. Çocuk Dostu Şehirler Girişimi, Türkiye'de kentsel alanlarda dezavantajlı çocuk ve ergenlerin yaşadığı zorluklara müdahale etmek amacıyla 2014 yılında 10 belediyede başlatılmıştır. Bu çalışmada 2014-2015 yılında proje kapsamında yer alan Mersin'deki durum, ebeveynlerin perspektifinden ele alınmıştır. Araştırma kapsamına Mersin'de yaşayan altı ebeveyn dahil edilmiştir. Kentte yürütülen çocuk dostu şehir projesine ilişkin velilerin farkındalık ve memnuniyet düzeyleri ile beklentileri, derinlemesine görüşmelerle ölçülmüştür. Görüşme sorularının hazırlanmasında Çocuk Dostu Şehirler Girişimi'nin beş temel hedefi çerçeve olarak belirlenmiştir. Bu hedefler; (1) çocukların sağlık, eğitim, beslenme gibi temel olanaklardan yararlanma hakkı, (2) seslerini duyurma hakkı, (3) değer verilme, saygı duyulma ve adil davranılma hakkı, (4) sosyal haklardan yararlanma hakkı ve (5) ailesiyle kaliteli zaman geçirme, boş zamana sahip olma ve oyun oynama hakkıdır. Veriler, betimsel analiz kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular, ebeveynlerin çoğunun Mersin'de belediye ve UNICEF ortaklığında yürütülen çocuk dostu şehir projesinden haberdar olmadıklarını ancak yine de Mersin'i "çocuk dostu şehir" olarak tanımlayabildiklerini göstermiştir. Ebeveynlerin gelecekte yürütülebilecek benzer projelerden beklentileri sağlık, eğitim, beslenme ve güvenlik bileşenleri üzerinde yoğunlaşmıştır.

This study is about the Child-Friendly Cities Initiative, which was carried out in 2014 and 2015 in Türkiye. A child-friendly city is a concept that responds to the needs of children, who represent the future of cities, to develop healthily, to feel happy and free, and to develop physically, mentally, and socially in the city they live in. Child-Friendly Cities Initiative started in 10 municipalities in 2014, to intervene in the difficulties faced by disadvantaged children and adolescents in urban areas in Türkiye. In this study, the situation in Mersin, which was within the scope of the project in 2014-2015, is discussed from the parent's perspective. Six parents living in Mersin are included in the scope of the research. Parents' awareness and satisfaction levels, together with their expectations, regarding the child-friendly city project carried out in the city are measured through indepth interviews. Five main objectives of the Child-Friendly Cities Initiative are determined as a framework for preparing the interview questions. These goals are (1) the right of children to enjoy basic facilities such as health, education, and nutrition, (2) the right to be heard, (3) the right to be valued, respected, and treated fairly, (4) the right to be safe, and (5) the right to spend quality time with family, have free time and play games. The data is analyzed using descriptive analysis. The findings showed that most of the parents were not aware of the child-friendly city project carried out in partnership with the municipality and UNICEF in Mersin, but they could still define Mersin as a “child-friendly city”. Parents' expectations from similar projects in the future focus on health, education, nutrition, and security components.