1961’de Almanya ile yapılan işgücü anlaşması ile başlayan Türkiye’den Avrupa’ya göç süreci, sonraki yıllarda gerek yasal yollardan, gerekse yasa dışı yollardan günümüze kadar devam etmiştir. Geçen yarım asıra yakın sürede, Batı Avrupa’daki Türkiye kökenlilerin nüfusları 4 milyona yaklaşmıştır. Bu nüfusun 2 milyon 640 bini, yani yüzde 65’ten fazlası Almanya’da yaşamaktadır. İngiltere ise tahmini 300 bin nüfus ile en fazla Türkiye kökenlinin yaşadığı 4. ülke durumundadır. Avrupa’daki Türkiye kökenlilerin yüzde 65’i Almanya’da, yüzde 7’si İngiltere’de yaşamaktadır. Türkiye kökenliler Almanya’da ülke nüfusunun yüzde 3,2’sini oluştururken, İngiltere’dekiler ise en iyimser rakamlara göre nüfusun ancak binde 5’ini oluşturmaktadır. Temel olarak Almanya’ya göç, yasal, kitlesel ve gönüllülük esasına dayalı ilken, İngiltere’ye göç, yasadışı, bireysel ve zorunlu göç özelliklerini taşımaktadır. Yapılan alan araştırmaları, göç tipolojilerinin Almanya ve İngiltere’deki Türk  toplumlarının kültürel kimlik algılamalarını etkiyen önemli bir faktör olduğunu ortaya koymaktadır. Türkiye kaynaklı dış göçün, oluş tarihi, süresi, zorunlu veya gönüllü olması, yoğunluğu, hukuki boyutu gibi tipolojik faktörleri, iki farklı diyasporada oluşan Türk toplumlarının da daha farklı yapılanmasına yol açmıştır.