Uluslararasi Disiplinler Arasi Dil Arastirmalari Dergisi, cilt.2021, sa.3, ss.79-94, 2021 (Hakemli Dergi)
Türk dillerinin ve lehçelerinin sınıflandırılmasında genel olarak
Türklerin yaşadığı bölgelerin coğrafi konumlarına ve ses
özelliklerine göre yapılmış sınıflandırmalar ön plana çıkmaktadır.
Türklerin tarihindeki göçlerin yoğunluğu ve farklı kültürlerle karşı
karşıya gelmiş olması, sınıflandırmayı daha da güçleştirmektedir.
Kuzeydoğu grubu lehçeleriyle ilgili sınıflandırmalarda Altay,
Hakas ve Tuva Türkçeleri yer alırken kimi sınıflandırmalarda bu
gruba Yakutça (Sahaca) da katılmakta (bk. Killi, 2002; Özyetgin,
2006 vd.) kimi sınıflandırmalarda ise Halaçça ve Çuvaşça ile
birlikte Türk dilinin uzak lehçelerinden sayılmaktadır (bk.
Kirişçioğlu, ve ark. 2018). Yine de Yakutçanın bu grupla olan
ilişkisinin altı pek çok çalışmada çizilmiştir. Bu çalışmanın iki
amacı vardır. İlki; Altay Türkçesi, Hakas Türkçesi, Tuva Türkçesi
ve Yakutçanın çeşitli ölçütler açısından karşılaştırılması, ikincisi
Altay Türkçesi, Hakas Türkçesi, Tuva Türkçesi ve Yakutça
tümceleri ile Türkiye Türkçesi tümceleri arasındaki düzenleme
uzaklıklarının hesaplanmasıdır. Bu bağlamda Türk dillerinin
sınıflandırılması çalışmalarına disiplinler arası bir katkı sağlamak
amaçlanmaktadır. Elde edilen bulgulara göre Yakutça sözcükler
diğer Türk lehçelerine oranla anlamlı derecede uzundur. Bu durum
Yakutçada uzun ünlülerin harf tekrarıyla gösterilmesinden
kaynaklanıyor olabilir. İncelenen lehçeler arasında tespit edilen
yüksek korelasyonlar, bu lehçelerin coğrafyaya ve diller arası ses
denkliklerine dayalı Kuzeydoğu dilleri sınıflandırmasına paralel bir
sayısal bulgudur. Yapılan entropi analizi sonucunda en düşük
entropi ve en yüksek şaşırma değerleri Yakutça metinler için elde
edilmiştir. Bu bulgu, Yakutçanın sınıflandırmalarda hem
Kuzeydoğu lehçelerinden biri olarak kabul edilip hem de ayrı
tutulmasını destekleyen bir sonuç olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca
Levenshtein uzaklığı açısından yapılan inceleme de bu görüşle
uyuşmaktadır. Ayrıca çok boyutlu ölçekleme analiziyle ortaya
çıkan şekil, diğer bulguların çoğunluğu ile aynı sonucu vermiş,
Yakutçanın; Altay Türkçesi, Hakas Türkçesi ve Tuva Türkçesine
kıyasla anlamlı derecede farklı olduğu tezini güçlendirmiştir.