Dayanışma Ağları Üzerinden Eskişehir'de Siyaset ve Göçmenlik Algısı

ADIGÜZEL Y.

SOSYOLOJİ DERGİSİ (İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ), cilt.3, sa.27, ss.73-94, 2013 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 3 Sayı: 27
  • Basım Tarihi: 2013
  • Dergi Adı: SOSYOLOJİ DERGİSİ (İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ)
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.73-94
  • Anadolu Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Türk ve Müslüman unsurların Anadolu'ya kitlesel göçleri, Osmanlı Devleti'nin toprak kaybetmesiyle başlayıp, Cumhuriyet'ten sonra da devam etmiştir. Bir Orta Anadolu
kenti olan Eskişehir, bu göçmenlerin yoğun olarak iskan edildiği yerlerden biridir. Şehrin demografik yapısı büyük ölçüde Balkan, Tatar ve Kafkas göçmenlerinin yerleştirilmesiyle şekillenmiştir. Bu makalede, Eskişehir'deki göçmenlik algısı, genel ve yerel seçimlerde göçmenliğin belirleyici bir unsur olup olmadığı, siyasi partilerin ve göçmen dayanışma ağlarının siyasi temsil bağlamında birbirlerini nasıl değerlendirdikleri ele alınmaktadır. Makalede yer alan veriler, 2013 yılı Nisan ayı içerisinde, yarı yapılandırılmış soru formları kullanılarak gerçekleştirilen 10 derinlemesine görüşme yoluyla elde edilmiştir. Göçmen dayanışma ağlarına dahil olmak önemli bir sosyal sermaye olarak kabul edilirken, göçmenlik de siyasette yükselmek için önemli bir katalizör özelliği göstermektedir.

Turkish and Muslim groups’ immigration to Anatolia started after the Ottoman State had begun to lose territories and continued after the foundation of Turkish Republic. Eskişehir, a central Anatolian city, is one of the locations where vast groups of these immigrants reside. The demographic structure of the city was established by the settlement of Balkan, Tatar and Caucasian immigrants in the area. This article is concerned with perception of immigration in Eskişehir, whether or not being largely composed of immigrants plays a determining role in general and local elections, and how political parties and migrant solidarity networks evaluate each other “in the context of political representation.” The views used in the article were achieved by means of 10 in-depth interviews with semi-structured forms made in April 2013. While belonging to migration solidarity networks is counted as a social capital, migration’s itself also behaves as if a catalyzer in climbing the political career ladders.