Animasyon sinemasında hareket estetiği ve duygu aktarımı tarihsel süreç içerisindeincelendiğinde, zaman içerisinde teknolojiyi koşut şekilde geliştiği ve dönüştüğü görülmektedir. İlk örneklerinde metamorfoza dayanan hareketlendirme süreci günümüz animasyon sinemasında karmaşık ve çok katmanlı bir yapıya dönüşmüştür. Bu karmaşıkçok katmanlı hareketlendirme süreci ise canlandırma sanatçıları için aşılması gerekenbir zorluk olarak görülmektedir. Karşılaşılan bu zorlukların ve eksikliklerin giderilmesiamacıyla zaman içerisinde farklı yöntemler ve multi-disipliner çalışmalar yapılmıştır.1930’lu yıllarda “kuvveti çizmek” ile başlayan çözüm arayışlarını, “kişileştirme”kavramı, “animasyonun elemanları” çalışmaları, oyunculuk tekniklerinden “Stanislavski Sistemi” ve “LMA yöntemi”nin animasyon sinemasına uyarlama çabaları, takipetmiştir. Bu çalışmalardan “LMA yöntemi”nin, hareketlendirme sürecinde canlandırmasanatçısına karakterin iç dünyası ve hareketleri arasında bağlantının kurulmasında veestetik hareket tasarımında çözüm sunduğu düşünülmektedir. 2000 sonrası Türk çizgifilm sektöründe yaşanan gelişmeler sonucunda uzun metraj ve TV dizi serisi birçokproje üretilmektedir. Türkiye’de üretilen bu projelerde de hareketlendirme sürecininkarmaşıklığının bir sonucu olarak, yaratılan karakterin iç dünyası ve hareket tasarımlarıarasında ilişkinin kurulmasında benzer zorluklar yaşandığı söylenebilir. Bu noktadanhareketle, bu çalışmada Türk çizgi film projelerinden “Rafadan Tayfa”nın harekettasarımları LMA yöntemi kullanılarak incelenmiş, karakterin iç dünyası ile oyunculuk/performans tasarımlarının tutarlılıkları gözlemlenmiş ve varsa hareketlendirme sürecindeki eksikler tespit edilerek raporlanmıştır.
When motion aesthetics and emotion transfer in animation cinema are examined in the historical process, it is seen that they develop and transform in parallel with technology in time. The animation process based on metamorphosis in the early examples has turned into a complex and multi-layered structure in today’s animation cinema. This complex multi-layered animation process is seen as a challenge for animation artists. In order to overcome these difficulties and deficiencies, different methods and multi-disciplinary studies have been conducted over time. The search for solutions that started with “drawing the force” in the 1930s was followed by the concept of “personality”, studies of “elements of animation”, and the adaptation of the acting techniques named “Stanislavski System” and the “LMA method” to animation cinema. It is thought that the LMA method offers solutions to the animation artist in the process of animating the connection between the character’s inner world and movements, and aesthetic motion design. As a result of the developments in Turkish cartoon sector after 2000, many projects of feature films and TV series have been produced. In the projects produced in Turkey, similar difficulties are existing to establish the relationship between the inner world of the created character and the movement design as a result of the complexity of the animating process. From this point of view, in this study, the movement designs of a Turkish cartoon project named “Rafadan Tayfa” were examined by using LMA method, the consistency of character’s inner world and acting/performance designs were observed, and any deficiencies in the animation process were identified and reported.
