Mahmut Tevfik Birsel'e Armağan, cilt.0, sa.0, ss.443-460, 2001 (Hakemsiz Dergi)
Yabancı
unsur taşıyan bir uyuşmazlığın, uyuşmazlıkla ilgili hukuklardan hangisine tâbi olacağı
hususu, tarihin eski dönemlerinden beri tartışılan bir konudur. Mukaddes Roma-Cermen İmparatorluğu döneminde
glassatörlerin başlattığı bu süreçte, beş asır hâkimiyet kuran statüler
nazariyesi ortaya çıkmış, gerek statüler teorisine yöneltilen eleştiriler,
gerekse bu teorilerden elde edilen çıkarsamalar, günümüz anlayışına ışık tutan
farklı nazariyeleri doğurmuştur.
ABD. kanunlar ihtilâfı
hukuku doktrininde, sözleşmeden doğan uyuşmazlıklara uygulanacak hukukun
tespitine yönelik farklı görüşler ortaya atılmıştır. Kazanılmış haklar
kuramının hâkim olduğu ve klâsik sistem olarak da ifade edilen I.
Restatement’da, belirli kategorideki hukukî fiil ve muamelelerden doğan
uyuşmazlıklara uygulanacak hukuku tespit etmek için, o uyuşmazlık türüne
ilişkin önceden tespit edilmiş ihtilâf kuralının uygulanması şeklinde yöntem
izlenmekteydi. Soyut bağlama kurallarını içeren bu sistemde, sözleşmeden doğan
uyuşmazlıklara, akdin in’ikat yeri kanunu (Lex
Loci Contractus) uygulanmaktaydı.
I. Restatement’da ifadesini
bulan kazanılmış haklar kuramına karşı, sistemin soyut bağlama kurallarıyla
uyuşmazlıklara adilane çözümler getirmediği yönünde yoğun eleştiriler
gelmiştir. Gerek doktrinden ve tatbikattan gelen eleştiriler gerekse Amerikan
pragmatizmi ile sosyolojik hukuk okulu cephesinde yaşanan gelişmeler, ABD.
kanunlar ihtilâfı hukukunda yeni, çağdaş görüşlerin ortaya çıkmasına neden
olmuştur. Bu yeni görüşler Currie, Cavers, Ehrenzweig’e ait olup, kanunlar
ihtilâfı alanında klâsik bağlama kurallarından hareket etmeyip, her hukukî
ilişkinin mahiyetine ve muhtelif devletlerle olan irtibat noktalarının
yoğunlaşmasına göre, hukukî ilişkinin tâbi olduğu kanunu tespit etmektedir.
Bu görüşlerin getirmiş olduğu yeni anlayış, II. Restatement’da ifadesini
bulmuş, yetkili hukukun tespitinde, hukukî
ilişkinin en sıkı şekilde irtibat halinde olduğu kanun (the law of the
state with which the legal relation has the most significant relation) ölçütüne
başvurulmuştur. Bu
çalışmada, ABD. kanunlar ihtilâfı hukukunda Currie’nin “devlet menfaatinin
tahlili teorisi” çerçevesinde, akde uygulanacak hukukun tespiti üzerinde
durulacaktır.
Çalışma iki kısımdan meydana
gelmektedir. Birinci kısımda,
genel olarak ABD. kanunlar ihtilâfı hukukunu etkileyen kuramsal ve metodolojik
gelişmeler üzerinde durulacaktır. Öncelikle ülkesellik doktrini ile beraber U.
Huber’in Anglo-Amerikan Hukukunu etkileyen görüşleri ve I.
Restatement’a yön veren kazanılmış haklar kuramı üzerinde durulacaktır. Daha
sonra, klâsik sistem olarak da ifade edilen kazanılmış haklar kuramına
getirilen eleştiriler ve ABD. kanunlar ihtilâfı hukuku alanında etkin çağdaş
görüşler üzerinde duracağız.
İkinci kısımda, Currie’nin devlet menfaatinin tahlili teorisi ve II. Restatement’da akde uygulanacak hukuk ele alınacaktır. Öncelikle, Currie’nin teorisini oluştururken faydalandığı, ABD. Anayasası’nın temel ilkeleri ve Currie’nin teorisinin genel esasları üzerinde durulacaktır. Daha sonra, II. Restatement ve akde uygulanacak hukukun tayini ve Currie’nin teorisinin uygulanacak hukuk seçimine etkisi üzerinde bir değerlendirme yapılacak ve çalışma, ulaşılan sonuçları içeren, sonuç kısmı ile tamamlanacaktır.