Hukuk Yargılamasında İstinaf ve Temyize Başvuruda Parasal Sınırlarla İlgili 7550 s.K. Değişikliği ve Ortaya Çıkardığı Sorunlar


Creative Commons License

Özekes M., Akkaya T.

İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, cilt.24, sa.2, ss.329-358, 2025 (TRDizin)

Özet

7550 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu Ek Madde 1’in 2’nci fıkrası değiştirilmiş ve maddenin 3’üncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. Maddenin yeni haline göre, istinaf ve temyize başvuruda hükmün verildiği tarihteki kesinlik sınırının dikkate alınmasından vazgeçilerek, davanın açıldığı tarihteki miktarın esas alınacağı kabul edilmiştir. Yeni düzenleme uygulama açısından bazı tereddütleri beraberinde getirdiği gibi ve önümüzdeki dönemde de usûle ilişkin başka sorunlara yol açabilecektir. Bu sorunlardan geçici olanı 7750 sayılı Kanunda Ek Madde 1/2’de yapılan düzenlemenin zaman bakımından hangi dava ve işlere uygulanacağıyla ilgilidir. Düzenlemenin oluşturabileceği kalıcı tartışmalar ise medenî usûl hukukunda uygulanan bazı dava türleri ile bu dava ve işlerdeki özel durumlar bakımından kanun yollarında parasal sınırlara ilişkin hükmün nasıl ve hangi şekilde uygulanması gerektiğiyle ilgilidir. Bu kapsamda çalışmada öncelikle 7550 sayılı Kanunla yapılan düzenlemenin zaman bakımından uygulanması incelenmiş; daha sonra kısmî dava, belirsiz alacak davası, karşı dava, aslî müdahale davası, geçici hukuki korumalar ile davaların birleştirilmesi, ayrılması ve davaların yığılması gibi durumlarda kanun yoluna başvuruda kesinlik sınırının uygulanmasıyla ilgili hususlar üzerinde durulmuştur.  Ayrıca kanun yapma tekniği bakımından yeni kanun düzenlemesine yönelik eleştirilere yer verilmiştir.

Paragraph 2 of Additional Article 1 of the Code of Civil Procedure has been amended, and paragraph 3 of the same article has been repealed by Law No. 7550. According to the new version of the article, the practice of applying the monetary threshold for appeals and cassation based on the date of the judgment has been abandoned; instead, the amount at the time the lawsuit was filed is now taken as the basis. This new regulation introduces certain uncertainties regarding its implementation and may lead to further procedural issues in the future. The most immediate of these issues is the temporal application of the amendment, specifically determining to which cases and proceedings it will apply. The more lasting controversies that the regulation may create relate to how the provision on monetary limits for legal remedies should be applied to specific types of lawsuits and special circumstances in civil procedure, such as partial claims, unascertained claims, counterclaims, third-party interventions, and provisional legal protections, as well as in cases involving the joinder, severance, or objective cumulation of claims. This study first examines the temporal application of the regulation introduced by Law No. 7550. It then focuses on the challenges of applying the monetary threshold for appeal in the aforementioned specific legal actions and procedural situations. Furthermore, the article presents a critique of the new regulation from the perspective of legislative technique.