GİRİŞ: Aspirinin herbir bireyde farklı antitrombosit aktivitesi olduğu gösterilmiştir. Önceki çalışmalar aspirinin antitrombosit etkisinin populasyonun %5-45’inde yeterli başarı sağlamadığını göstermiştir ve tedaviye rağmen hala iskemik olaylar görülmektedir. AMAÇ: Bu çalışmada sağlıklı erkeklerde aspirin direncinin sıklığını araştırmayı amaçladık. YÖNTEM: Prospektif olarak yaşları ≥19 olan 175 sağlıklı erkek çalışmaya alındı ve 100 mg/gün aspirin ≥7 gün çalışma önce¬si verildi. Demografik bilgiler ve laboratuvar verileri toplandı. Aspirin direnci yaygın olarak kabul gören bir yöntem olan ade¬nozin difosfat (ADP) ve araşidonik asitin (AA) kullanıldığı optik trombosit aggregometri ile saptandı. BULGULAR: Aspirin direnci %28, aspirin yarıduyarlılığı %62 ve aspirin duyarlılığı %10 olarak saptandı. Aspirin direnci olanlar yarıduyarlı olan bireylerden daha yaşlı idi (p<0.01), eritrosit sedimentasyon hızları yarıduyarlı olanlardan (p<0.01) ve duyarlı bireylerden (p<0.01) daha yüksek idi. SONUÇ: Bizim çalışmamız, araştırma grubumuzda saptadığımız yüksek aspirin direnci sıklığını gözönüne aldığımızda bu klinik durumun önemini göstermiştir. Yaygın olarak kullanılan bir antitrombotik ilaç olan aspirinin biyolojik etkisi tüm bireylerde aynı değildir.
INTRODUCTION: Aspirin has been shown to have variable antiplatelet activity in individuals. Previous studies have estimated that 5% to 45% of the population do not achieve an adequate antiplatelet effect from aspirin and still suffer ischemic events despite therapy. AIM: In this study, we aimed to evaluate aspirin resistance in healthy males. METHOD: We prospectively enrolled 175 healthy males who were ≥19 years old and taking 100 mg of aspirin daily ≥7 consec¬utive days before study entry. Demographic information and laboratory data were collected. Aspirin resistance was detected by optical platelet aggregometry, a widely accepted method using adenosine diphosphate (ADP) and arachidonic acid (AA). RESULT: 28% of the participants were aspirin-resistant, 62% were aspirin-semi-responders and 10% were aspirin-sensitive. The aspirin-resistant individuals were older than the semi-responders (p<0.01), and had higher erythrocyte sedimentation rate than the semi-responders (p<0.01) and sensitive individuals (p<0.05). CONCLUSION: Our study demonstrates aspirin resistance to be particularly important given its high frequency in our study population. The biological effects of aspirin, which is widely used as an antithrombotic drug, are not similar in all individuals.
