Müzik Kültürüne Dair Çeşitli Görüşler-XVII Tema: Çalgı ve Ses Eğitimi, Prof. Haluk Yücel,Pro. Dr. Serda Türkel Oter,Prof. Dr. Nilgün Sazak, Editör, Eğitim Publishing Group, Ankara, ss.197-208, 2025
Çalgı eğitiminde performans, yalnızca entelektüel ve sanatsal bir süreçdeğil, aynı zamanda karmaşık bedensel hareketler ve duyusal koordinasyon gerektiren çok katmanlı bir etkinliktir. Eğitim sürecinde beden, genellikle
bir araç veya taşıyıcı olarak görülse de, gerçekte sanatsal anlatımın aktif bir bileşenidir. Beden-zihin bütünlüğü, hareket kalitesi ve sanatsal ifade kapasitesi gibi unsurlar, beden farkındalığının yalnızca bireysel performansı değil,
uzun vadeli mesleki sürdürülebilirliği de nasıl desteklediğini göstermektedir. Bu nedenle, müzisyenin yalnızca enstrümanına değil, bedenine de dikkat etmesi gerekir. Beden farkındalığı, bu bağlamda, müzik pedagojisinde önemli
bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Araştırmada, müzik öğrencilerinin ve profesyonel müzisyenlerin beden farkındalığını artırarak uzun vadeli performans sürdürülebilirliği, yaratıcı ifade kapasitesi ve teknik ustalık geliştirmelerinde bu yöntemlerin rolü tartışılmıştır. Bu çalışma, müzik eğitimi alanında Alexander Tekniği ve Feldenkrais Yöntemi’nin pedagojik süreçlerde öğretmenler ve öğrenciler tarafından daha bilinçli, etkili ve bütüncül bir anlayışla değerlendirilebilmesi için kapsamlı bir kuramsal çerçeve sunmayı hedeflemektedir. Yöntemlerin tarihsel kökenleri, temel ilkeleri, pedagojik katkıları ve müziksel performans üzerindeki etkileri, güncel literatür ışığında karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Her iki somatik yaklaşım, yalnızca teknik gelişimi desteklemekle kalmayıp, sanatsal ifade kapasitesini genişleten, bedensel farkındalık düzeyini artıran ve mesleki sürdürülebilirliği güçlendiren önemli katkılar sağlamaktadır. Bu çalışma, söz konusu yöntemlerin pedagojik uygulamalarda yalnızca bireysel teknik araçlar olarak değil, sanatsal gelişimin ayrılmaz ve dönüştürücü bileşenleri olarak ele alınabilmesi için güçlü bir düşünsel temel sunmayı ve bu sayede öğretmenler ile öğrencilerin eğitim süreçlerine derinlik kazandırmalarına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.
Performance in instrumental education is not merely an intellectual and artistic process; it is also a multilayered activity that requires complex bodily movements and sensory coordination. While the body is often regarded as a tool or a vehicle during the educational process, in reality, it is an active component of artistic expression. Elements such as mind-body integration, movement quality, and the capacity for artistic expression demonstrate how bodily awareness supports not only individual performance but also long-term professional sustainability. Therefore, musicians must attend not only to their instrument but also to their own bodies. In this context, bodily awareness offers a significant theoretical framework within music pedagogy. This study discusses the role of bodily awareness in enhancing music students’ and professional musicians’ long-term performance sustainability, creative expression, and technical mastery. The study aims to provide a comprehensive theoretical framework for the conscious, effective, and holistic integration of the Alexander Technique and the Feldenkrais Method into pedagogical processes by both educators and students in the field of music education. The historical origins, core principles, pedagogical contributions, and effects of these methods on musical performance are comparatively examined in light of current literature. Both somatic approaches contribute not only to technical development but also to the expansion of artistic expressive capacity, the enhancement of bodily awareness, and the strengthening of professional sustainability. This study seeks to provide a strong intellectual foundation for recognizing these methods not merely as individual technical tools but as integral and transformative components of artistic development. In doing so, it aims to support educators and students in deepening their educational processes.