Machiavellism, Kantian Deontology, and the Melian Dialogue: A Reflection on Morality and the Use of Force


Creative Commons License

Doğan N.

THE JOURNAL OF THE FACULTY OF LANGUAGES AND HISTORY-GEOGRAPHY OF ANKARA UNIVERSITY, cilt.44, sa.1, ss.65-75, 2004 (Hakemli Dergi)

Özet

Thucydides'in eseri Peloponnesos Savası Tarihi 'nde geçen Melian Diyalogu, özellikle güç kullanımı konusunda önemli etik soruları gündeme getirmektedir. Makale bu soruları Makyavelizm ve Kantçı açılardan tartışmaktadır. Melian Diyalogu'nun geçtiği andaki genel bir savaş içinde olunduğu gibi tarihsel koşulları ve Melian seferinin sonuçlarını göz önüne aldığımızda hem Makyavelizm'in hem de Kantçı yaklaşımın Atinalıların ve Melosluların politikalarını onaylamayacağını  söyleyebiliriz. Ancak, Melian Diyalogu'ndaki etik tartışmaları tarihsel koşullarından soyutlayarak incelediğimizde, Kant'ın Melosluların, Makyavel'in de Atinalı generallerin yaklaşımını destekleyeceği sonucuna ulaşabiliriz.

This article reflects on Machiavellism and Kantian deontological approach with regard to ethical auestions presented in Thucydides's Melian Dialogue. it concludes that given the context within which the Melian Dialogue takes place and the tragic end of the Peloponnesian war, neither Kant nor Machiavelli would approve the policies of either the Athenians or the Melians. However, ifwe drop that context out of the discussion and assume that we have no knowledge whatsoever about the Peloponnesian war and the conseauences of the Melian expedition, Kant yvould be the ardent supporter of the Melians' argument whereas Machiavelli would praise the Athenian generals for their final decision.