ERCIYES UNIVERSITY JOURNAL OF FACULTY OF ECONOMICS AND ADMINISTRATIVE SCIENCES, no.67, pp.131-141, 2024 (Peer-Reviewed Journal)
This study aims to find the role of gender, education, family, and generations on entrepreneurial
intention and its sub-factors to fill the current literature gap. In the study, a model was constructed
and evaluated experimentally on a sample of 663 university students in Türkiye. The sub-factors of
entrepreneurial intention were determined using factor analysis, and the association between gender,
education, parental status, and generations, as well as entrepreneurial intention, was analyzed using
Mann-Whitney U and Kruskal Wallis tests. Firstly, our analysis shows no evidence that gender influences
entrepreneurial intention in general, but there is a difference in a sub-factor in favour of females.
Secondly, there is a statistically significant difference in favour of those who receive entrepreneurship
education in terms of general entrepreneur intention, but only innovativeness and tolerance for
uncertainty on sub-factors. Thirdly, parental status and generation do not have statistically significant
effects on entrepreneurial intention. In terms of self-confidence, creativity, and drive for achievement,
however, there is a statistically significant difference in favour of those who are parents based on the
parental status of the participants. Finally, it has been determined that students in Türkiye have a high
level of entrepreneurial intention.
Bu çalışma, mevcut literatür boşluğunu doldurmak için cinsiyet, eğitim, aile ve kuşakların girişimcilik niyeti ve alt faktörleri üzerindeki rolünü bulmayı amaçlamaktadır. Çalışmada bir model oluşturulmuş ve Türkiye’deki 663 üniversite öğrencisinden oluşan bir örneklem üzerinde deneysel olarak değerlendirilmiştir. Girişimcilik niyetinin alt faktörleri faktör analizi kullanılarak belirlenmiş ve cinsiyet, eğitim, ebeveyn durumu ve kuşaklar ile girişimcilik niyeti arasındaki ilişki Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılarak analiz edilmiştir. İlk olarak, genel literatür sonuçlarının aksine, analizimiz cinsiyetin genel olarak girişimcilik niyetini etkilediğine dair bir kanıt göstermemektedir, ancak bir alt faktörde (başarı arzusu) kadınlar lehine bir farklılık vardır. İkinci olarak, genel girişimcilik niyeti açısından girişimcilik eğitimi alanların lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu, ancak alt faktörlerde sadece yenilikçilik ve belirsizliğe tolerans olduğu görülmektedir. Üçüncü olarak, ebeveyn statüsü ve kuşak ile girişimcilik niyeti arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Bununla birlikte, özgüven, yaratıcılık ve başarı güdüsü açısından, katılımcıların ebeveyn statüsüne bağlı olarak ebeveyn olanlar lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardır. Son olarak, Türkiye’deki öğrencilerin yüksek düzeyde girişimcilik niyetine sahip olduğu tespit edilmiştir.