Tarihte gıdalar çeşitli saklama ve muhafaza yöntemleri ile işlenmiştir. Bu yöntemlerden bir tanesi laktik asit fermantasyonu yöntemi ile kurulan turşulardır. Günümüzde Türk mutfak kültüründe turşular besinleri muhafaza etme yöntemi olmaktan ziyade sofralarda lezzetleri pekiştiren bir iştah açıcı özelliği ile varlığını sürdürmektedir. Osmanlı Devleti’nin zengin ve kültürel coğrafi yapısı turşu çeşitliliğinin kümülatif olarak fazla olmasına vesile olmuştur. Geçmişten günümüze ana yemeklerde tüketimi yaygın olan patlıcan, turşusu ile de dikkat çeken bir sebzedir. Türk mutfağıyla özdeşleşebilme ve gastronomi turizmine katkı sağlayabilme potansiyeli bulunan patlıcan turşusunun akademik olarak çalışılması önemlidir. Araştırma kapsamında Osmanlı döneminde yapılan patlıcan turşusunun standartlaştırılması ve enerji besin değerinin analiz edilmesi amaçlanmıştır. İlk aşamada Osmanlı turşuları listelenmiş ve uzmanlarca seçilmiş olan patlıcan turşusu Tarihi Yemekleri Günümüze Uyarlama Modeli kullanılarak günümüze uyarlanmıştır. Bu süreçte nitel veri toplama tekniklerinden doküman analizi ile mutfak teknikleri kullanılmıştır. İkinci aşamada ise BeBiS (Beslenme Bilgi Sistemi) ile bir porsiyonunun enerji ve besin değeri hesaplanmıştır. Patlıcan, kereviz, sarımsak, tane kırmızı biber, taze nane, tuz ve sirke ile yapılan turşunun duyusal olarak özgün yönleri olduğu tespit edilmiştir. Çeşitli disiplinlere katkı sağlanabileceği için, ileriki çalışmalarda söz konusu standartlaştırılmış turşunun, kimyasal ve mikrobiyolojik testlerinin ve pazar/ tüketici araştırmalarının yürütülmesi önerilmektedir.