1st International, Communication, Technology, Art and Design Congress- ICTADC 2024, İstanbul, Türkiye, 29 - 30 Mayıs 2024
Yapay zekâ birçok alanda olduğu gibi son dönemde sinemanın
da alanına girmiştir. Yapay zekâ tarafından üretilen içeriğin yenilikçi
kullanımları, senaryo alanında da gözlemlenmektedir. Bu çalışma, Yapay zekâ
tarafından üretilen Türkçe ve İngilizce film diyaloglarındaki retoriğin nasıl
kültür ve dil bağlamında farklılıklar ya da benzerliklere sahip olduğunu
incelemeyi amaçlamaktadır. Bununla birlikte hikaye anlatımı ile yapay zekâ
entegrasyonunu vurgulayan çalışma, sinematik anlatılarda dilsel çeşitliliği ve
kültürel özgünlüğü korumanın öneminin altını çizmeyi de amaçlamaktadır. Bu
çalışmada kuramsal çerçeve bağlamında, yapay zekânın diyaloglarda kültürel
olarak ilgili ifadeleri, deyimleri ve retorik stilleri dahil etme yeteneğini
incelenmektedir. Bu incelemeler, yapay zekâ tarafından üretilen geleneksel
anlatı ve yaygın kullanılan sahne temalarıyla oluşturulan diyalogların nitel
olarak metin incelemesi ve retorik bağlamında karşılaştırılmasıyla
gerçekleştirilmektedir. Bulgular, yapay
zekânın kültürel açıdan hassas ve nüanslı diyaloglar oluşturmadaki etkinliğini
ortaya koyabilir, ancak dil ve kültürün inceliklerini yakalamadaki
sınırlamalarının da altını çizebilir. Bu tür iç görüler, film yapım sürecinde
insan yaratıcılığının yeri doldurulamaz rolünün de tekrar hangi konumda
olduğunu vurgulamaktadır. Yapay zekânın senaryo yazımındaki rolünü eleştirel
bir bakış açısıyla ele alan bu çalışma, yapay zekâ ve insan yaratıcılığı
arasındaki etkileşimi incelemeyi ve tartışmayı teşvik etmektedir. Sinematik
hikaye anlatımında teknoloji ve yaratıcılığın nasıl birleştiğini anlamaya
çalışmaktadır.
Artificial intelligence has recently entered the field of
cinema, as have many other fields. Innovative uses of AI-generated content are
also observed in the field of scriptwriting. This study examines how the
rhetoric in Turkish and English film dialogues generated by AI has differences
or similarities in culture and language. In addition, by emphasizing the
integration of storytelling and artificial intelligence, the study also aims to
underline the importance of preserving linguistic diversity and cultural
authenticity in cinematic narratives. In the context of the theoretical
framework, this study examines the ability of AI to incorporate culturally
relevant expressions, idioms, and rhetorical styles in dialogues. This is done
through a qualitative textual and rhetorical comparison of AI-generated
dialogues with traditional narrative and common stage themes. The findings may
reveal the effectiveness of AI in generating culturally sensitive and nuanced
dialogues but may also highlight its limitations in capturing the subtleties of
language and culture. Such insights also re-emphasize the irreplaceable role of
human creativity in filmmaking. By critically examining the role of AI in
screenwriting, this study encourages the examination and discussion of the
interplay between AI and human creativity. It seeks to understand how technology
and creativity combine in cinematic storytelling.