Orta Asya’dan Cumhuriyet dönemine kadar, Türk kültüründe ramazan dikkat çekici özellikler taşımaktadır. Osmanlı iftar sofraları iki bölümde gerçekleşmiştir. İlk kısmında yalnızca su ve iftariyelik bulunurdu. İftariyelik olarak çoğu zaman kahvaltılık gıdalar bulunurdu. İftariyelik ile oruç açıldıktan sonra akşam namazı eda edilirdi. Namaz sonrası çorbayla başlayarak yemekler sofrada yer edinir, iftar süreci bu yemeklerin tüketilmesiyle tamamlanırdı. Bu çalışmada bir Osmanlı iftarı menüsü oluşturulmuş, bir yetişkinin tahmini ortalama tükettiği miktarlar uzmanların görüşleri alınarak belirlenmiştir. Bu yiyecek ve içeceklerin Beslenme Bilgi Sistemi programı ile enerji ve besin ögeleri analizi yapılarak değerlendirilmiştir. Ele alınan iftar menüsünün 1550 kcal enerji içeriğinin %46’sının karbonhidratlardan, %38’inin yağlardan ve %16’sının proteinlerden geldiği hesaplanmıştır. Bu zengin iftar menüsü bireylerin günlük enerji ve protein gereksiniminin büyük bir kısmını tek öğünde karşılamalarını sağlamaktadır. Yağ için önerilen değerlerin ise tamamı bu örnek iftar menüsü ile alınabilmektedir. Ancak A vitamini, B12 vitamini ve fosfor bakımından oldukça zengin olan ve gereksinimim tamamını karşılayan bu öğün, C vitamini, tiamin, demir, kalsiyum ve posa gereksiniminin ise sadece yarısını karşılayabilmiştir. İlerleyen çalışmalarda Osmanlı ramazanlarında hem sahurda hem de iftarda tüketilen yiyecek ve içeceklerin standart tariflerinin oluşturulması, enerji ve besin değeri açısından değerlendirilmesi önerilmektedir.