Yeditepe'de Felsefe, sa.8, ss.1-14, 2009 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmanın amacı Cassirer’in animal rationale insan tanımını özsel bir tanım olmadığı iddiasıyla eleştirmesinin doğurduğu sonuçları değerlendirmek ve animal rationale ile Cassirer’in insan tanımı olan animal symbolicum’u karşılaştırmalı olarak tanım olmaları bakımından ele almaktır. Cassirer’in animal rationale’yi özsel bir tanım olarak kabul etmemesinin iki gerekçesi vardır: Ussallığın (rasyonelliğin) insanı hayvandan ayıran özellik olmaması ve bir ahlaksal buyruk dile getirmesi. Cassirer animal rationale insan tanımını bir ahlaksal buyruk dile getirdiği temelinde eleştirmesiyle hem genel olarak tanımlar konusunda hem de özel olarak insanın tanımı konusunda önemli katkılarda bulunur: Bir tanımın buyruk olması ile ilgili çağdaş analitik felsefedeki yaygın görüşe doğrudan olmasa da katkı yapar; bir insan tanımının ahlaksal buyruk olmasının ne anlama gelebileceği üzerine bizi düşündürtür ve tanımların gücünün olduğu tartışmasına yol açar. Animal rationale, tanım olamayan ve yalnızca ahlaksal buyruk dile getiren bir ifade iken animal symbolicum (ahlaksal) buyruk dile getirmeyen, bir insan tanımının ancak insanın yaptığı iş temel alındığında olanaklı olduğunu ortaya koyan ve bir gerçek tanım türü olarak yalnızca insana dair olan işlevsel bir tanımdır.